Rubrieken

mijn gitaren
partituren
wallpapers
gitaren in de kunst
CD's
links


Keer terug naar...

ALi's stek

Welkom in het hart van mijn website!

Sinds enkele jaren is de klassieke gitaar mijn grote passie. Alles is echter veel vroeger begonnen. In mijn prille tienerjaren schreef mijn venus-ik lyrische gedichten. Dat verliep natuurlijk niet altijd even vlot. En hoe ik er bij kwam herinner ik mij niet meer, maar ik was er van overtuigd dat het schrijven van liedjesteksten heel wat eenvoudiger zou zijn, omdat dan de aandacht verdeeld wordt over de muziekcompositie en de tekst... Ik leende op het internaat van een kameraad een gitaar en begon 's avonds akkoorden te studeren. De eerste liedjes volgden snel, maar het hoeft er eigenlijk niet aan toegevoegd te worden dat zij nooit hoog gescoord hebben in enige muzieklijst. Omdat ik het ook nodig vond om de muziek vast te leggen op papier begon ik uit een boekje met cowboyliedjes op eigen houtje het muziekschrift te leren. Ik herinner het mij nog levendig, de eerste noten die ik van het boekje op de gitaarsnaren overbracht, waren die van "Home on the Range". Vrij snel werd ik een rasechte troubadour die grasduinde in de kleinkunst van die tijd. Liedjes van Boudewijn de Groot, Jan De Wilde, Zjef Vanuytsel en zovele anderen werden door mij vertolkt, afgewisseld met eigen composities.

Ik had ondertussen ook wat geld voor een eigen instrument gespaard, een klassieke "J.Watson & Co" gitaar. Het is nu nog steeds, meer dan dertig jaar later, één van mijn oefeninstrumenten. In de winkel waar ik de gitaar kocht, kwam ik ook voor het eerst in contact met muziek die specifiek voor de klassieke gitaar geschreven was, en ik nam dan ook meteen zo'n bundel mee naar huis. Beetje bij beetje verschoof mijn aandacht van kleinkunst -- mijn gezang werd door weinigen geprezen, er was eerder sprake van tollereren -- naar het spelen van klassieke gitaarcomposities.

Mijn leven kabbelde verder, en er waren periodes dat ik helemaal geen gitaar bij de hand nam, afgewisseld met andere periodes waarin alles moest wijken voor mijn gitaarspel. In 2003 vond ik het dan hoogtijd om eens echt te leren gitaarspelen. Ik stapte naar de Academie voor Muziek, Woord en Dans te Bornem. Daar bood ik mij aan als autodidact die op zoek was naar een goede leermeester. Ik werd er echt op mijn wensen bediend. Ik kreeg er les van Jurgen De Bruyn, Dirk De Hertogh en Roel Van de Voorde.

In 2005 mocht ik getuige zijn bij de doop van een nieuw gitaarforum. Dit groeide uit tot een clubje van vrienden die dezelfde passie deelden. De drang om elkaar beter te leren kennen leidde tot samenkomsten "in het echt". Ook leerde ik daar gitaristen kennen waar ik nu regelmatig mee samenspel in duo of kwartet.

In 2012 werd ik uitgenodigd door Cuerda om hun gitaarorkest te vervoegen. Sindsdien tracht ik elke maandag aanwezig te zijn op de repetities, tussen vrienden met eenzelfde passie. Zo nu en dan treden wij op wat het allemaal nog leuker maakt.

Op dit ogenblik bezit ik vier gitaren. Twee studiegitaren, een klassieke basgitaar en mijn pareltje: een Vicente Camacho concertgitaar, gevonden op het internet. Dit instrument werd gebouwd in 1982 en was oorspronkelijk in het bezit van Nicolas Alfonso. Daarna kwam het in handen van Jef Goor, die het op zijn beurt doorverkocht aan een leerling van hem.

Ik speel muziek van alle tijden, alhoewel de hedendaagse composities mij niet zo liggen. Het meest houd ik van romantische muziek: Mertz, Coste, Sor, Paganini, ... Ik bezit twee meter gitaarpartituren (enkele centimers ervan kan ik ook daadwerkelijk spelen) en een driehonderdtal CDs met gitaarmuziek. Mijn favoriete gitaristen zijn Raphaella Smits, Pavel Steidl en Roland Dyens. Raphealla Smits heb ik ondertussen al een paar keer aan het werk gezien. Pavel Steidl geeft een visuele attractie ten beste: hij gaat (letterlijk) van kop tot teen op in zijn spel. Roland Dyens heb ik in 2007 mogen ontmoeten. Hij is een echte tovenaar op de gitaar, en als persoon op zich is hij een toffe vent!

Ik weet niet hoe u hier op deze site verzeild bent geraakt, maar ik wens je hier in elk geval veel plezier. En hopelijk ontmoeten wij, zielsgenoten, elkaar eens in het echte leven...